Arancini Siciliani -Siciliaanse bitterballetjes
De Arancini Siciliani, deze heerlijke Siciliaanse bitterballetjes zijn absoluut onze favoriete guilty pleasure!
Misschien is het te danken aan het zo knapperige en gouden korstje, of misschien is het te danken aan de oh, zo smakelijke vulling.
Een ding is ons duidelijk: de arancino is een prachtig product van diverse historische en culturele invloeden die op het prachtige Sicilië aanwezig zijn.
Arancini zijn echter geliefd in heel Italië, en dat is vooral te danken aan het boek ‘Gli arancini di Montalbano”. Auteur Camilleri heeft het in zijn romans – met inspecteur Montalbano als hoofdpersoon – vaak over eten. Echter, alleen in dit boek geeft hij details over het recept en legt hij uit hoe deze mythische arancini worden bereid.
Tegenwoordig hebben de arancini tal van verschillende vullingen. Van zalm tot garnalen en van traditionele vulling tot een specialiteit met aubergine. De traditionele arancini is gevuld met de gehakt-tomatensaus, verrijkt met doperwtjes, mortadella en caciocavallo kaas!
Hoe is de Arancino Siciliano ontstaan?
De origine van dit gerecht begon allemaal met de overheersing van de Arabieren. Zij aten tijdens hun maaltijden namelijk rijst met kruiden zoals saffraan, en vlees.
In de 13e eeuw, in de tijd van Frederik II, toen deze gekruide rijst tijdens het reizen of tijdens het jagen werd meegenomen, kwam het paneren met broodkruim en het bakken ervan om de hoek kijken. Op deze manier bleef zowel de rijst als de andere ingrediënten verser en was het makkelijker om dit gerecht onderweg op te eten.
De arancino was aanvankelijk dus voedsel voor onderweg. Ook voor boeren die op het land werkten was het een vullende en makkelijke maaltijd om mee te nemen.
Elk jaar op 13 december wordt in Palermo de dag van heilige Santa Lucia gevierd. De dag waarop de inwoners geen voedingsmiddelen op basis van bloem mogen eten; je raadt al wat er die dag in enorme hoeveelheden gegeten wordt!
Arancini misschien??
Waar zijn arancini mee gevuld?
De populairste arancini op Sicilië zijn met tomaten-gehaktsaus en erwtjes, arancini met boter, mozzarella en ham of met spinazie en mozzarella, altijd voorzien van geraspte caciocavallo kaas.
In Catania is de ‘arancino alla catanese’ met aubergine, de meest populaire en in het stadje Bronte is dat natuurlijk de ‘arancino al pistacchio’ met pistachevulling.
Er bestaan veel variaties van arancino-recepten die, naast het basisingrediënt rijst, ook champignons, worst, zalm, kip, zwaardvis, zeevruchten of inktvis als vulling hebben.
Zelfs de zoete varianten zijn populair: arancini bereid met cacao en bedekt met suiker, arancini met een gianduia-room die we vooral in Palermo tegenkomen, maar zeker ook de arancini uit Modica gevuld met chocolade!
In Palermo wordt veelal saffraan gebruikt om een gouden kleur te geven aan de rijst. De rijst is compact en wordt duidelijk gescheiden van de vulling, in tegenstelling tot Messina en Catania, waar tomatensaus wordt gebruikt in plaats van het saffraan.
Waarom de naam ‘arancini’?
De naam komt van de typische ronde vorm en zeker ook van de indrukwekkende oranje-gouden kleur, die samen doen denken aan een enorme Siciliaanse sinaasappel.
Zoals je net al hebt kunnen lezen, vindt men het vaak belangrijk om ook de vulling die prachtige oranje-gouden kleur mee te geven. Dit gebeurd soms door het gebruik van kostbaar saffraan, maar soms door gebruik van tomatensaus– of puree.
Maar wist je dat in het oostelijke deel van het eiland de arancini meestal een kegelvorm hebben? Dat komt omdat men de arancino hier de vorm van de beroemde Etna vulkaan wil geven.
Op een aperitivo buffet kan het ook zo zijn, dat zowel het gebruik van een ronde vorm en een kegelvorm voor verschillende vullingen wordt geserveerd!
Wat is het verschil tussen een arancino en een supplì?
De Romeinse supplì en de Siciliaanse arancini lijken aan de buitenkant erg op elkaar. Ze weerspiegelen echter beiden hun unieke culinaire geschiedenis:
De supplì lijken te zijn ontstaan als simpel streetfood in het toenmalige Rome, aan het begin van de 19e eeuw.
Straatverkopers die in de stad op elke hoek deze “rijstballetjes” bereidden in een ketel met olie. Voedsel dat niet alleen goedkoop, maar ook vullend was door het gebruik van rijst met gemalen kippenlevertjes en kaas, in plaats van duur vlees.
De bereiding van arancini is vergelijkbaar met die van supplì. Er wordt gekookte rijst gebruikt met een korte korrel en deze ‘bitterbal’ of ‘kroket’ wordt vervolgens gepaneerd en gefrituurd.
Er zijn echter verschillen:
- Arancini zijn meestal veel groter dan supplì.
- Arancini zijn vaak gevuld met ragù en erwten, of mozzarella en prosciutto, altijd met geraspte caciocavallo kaas. Terwijl de wat simpelere vulling van een supplì meestal met schapenkaas bereid wordt.
- De lagen van een arancino zijn heel mooi en precies.
Hoe eet je een arancino?
Als je toevallig je arancino staande nuttigt, dan is het dringende advies van een doorsnee Siciliaan waarschijnlijk om deze met gebogen hoofd te verorberen. Zo zal de rijke vulling niet op je goede kleding gemorst worden!
Eet je een arancino in kegelvorm? Begin dan altijd met de punt, zo loopt de vulling binnen in naar beneden en heb je minder risico om vlekken te maken op je kleding.
Houd trouwens in je achterhoofd, dat voor de Sicilianen de arancino geen voorgerecht is, en ook geen tussendoortje, maar een complete en unieke maaltijd.
Het enige wat het bij het gerecht eventueel ‘mist’ is een beetje verse groenten, wat de smaak afmaakt! Aan tafel wordt bij de arancini dus alleen een groene salade extra geserveerd.
Bijna ondenkbaar, maar mocht je tussen de hartige arancini er geen enkele vinden die jouw smaakpapillen verovert, dan zijn er altijd nog de zoete arancini, met gianduia, pistache en/of chocolade!
Arancini in Helmond
De laatste jaren zijn arancini mignon erg in de mode, qua grootte vergelijkbaar met de Nederlandse bitterballetjes, maar gevuld op de manieren die wij in dit artikel hebben uitgelegd. Ze kunnen worden genuttigd voor het diner als aperitief samen met een goed glas witte of rose wijn of een lekker koud biertje op warme zomermiddagen! Zo serveren wij ze in ons restaurant in het Centrum van Helmond aan het Havenplein. Als u in de buurt van Helmond bent, vergeet dan niet om ons te bezoeken. Wij zijn slechts 10 minuten met de auto vanaf Eindhoven!
Leuk stuk over de Arancini! Wel een fout ontdekt … in het oosten van Sicilië vind je de vulkaan Etna, niet de Vesuvius (die op het vaste land staat)